Wat is rust voor jou? Deze vraag kreeg ik een aantal keer de afgelopen tijd. Een persoon vroeg erbij ‘is reflecteren ook al rust?’
Fysiek gezien is rust voor mij: pauzes tussen gedachten, een lage ademhalingsfrequentie, een diepere ademhaling en een lagere spierspanning dan bij stress of bij sporten en hersengolven die meer alpha en lage bèta golven vertonen.
Mentale rust is voor mij: me bewust zijn van mijn gedachten en er controle over hebben. Zo bepaal ik grotendeels waar ik aan denk en op welke manier. Ik weet hoe ik mijn gedachten kan veranderen en verminderen en alleen al dat besef voelt fijn. Daarnaast ervaar ik een gelukkiger gevoel omdat de tools die ik toepas ook werken.
Zo kom ik bij emotionele rust: als ik ergens last van heb, dan maak ik er ruimte voor en uit ik het. Emoties zijn vaak aanjagers van drukke gedachten, vooral als je vaak over je gevoel heen stapt ‘ik ga over op de orde van de dag, ik kan toch niets aan de situatie doen’. Tranen, doorvoelen en over je emoties vertellen geven vaak een heerlijke rust.
Tenslotte is spirituele rust voor mij: weten wie ik ben, wat ik wil en waarom ik hier ben. Mijn keuzes, acties, de mensen om me heen en mijn omgeving stem ik zoveel mogelijk af op mijn kernwaarden en op mijn hart, wat voedend is voor mijn ziel. Dat maakt voor mij het leven en mijn werk een stuk makkelijker, gezellig en zinniger.
Dus reflecteren, is dat ook al rust? Als je gewend bent om meegesleurd te worden door een bijna continue maalstroom van overrompelende gedachten, ja, dan is reflectie al rustiger. Het is een mooi begin, maar het kan nog veel beter.
Start gewoon bij het meest simpele: fysieke rust. Kijk of er spieren aangespannen zijn die niet nodig zijn voor de houding die je nu hebt. Zijn je handen losjes en ontspannen? Je schouders soepel en laag? Je buik- en je bilspieren zacht? Een rustiger lichaam geeft al een rustiger hoofd.
Geniet van je rustmomenten.