Deze week heb ik een vijfdaagse stilteretraite in het donker gevolgd. Het was intens en een van de mooiste ervaringen die ik ooit heb meegemaakt.
Ik volgde het bij een organisatie die voor de ruimte en het eten zorgde en je verder met rust liet, precies wat ik wilde. Tot je zelf iets vroeg, dan was er natuurlijk begeleiding mogelijk. Het is dus alleen zijn met als enige entertainment de maaltijden die komen, zonder licht, gesprek, telefoon of andere afleiding.
Objectief gezien is het als elke relatief uitdagend project, iets om van te leren. Ik neem je graag mee naar mijn inzichten die ik voor nu wil delen:
1. Innerlijk leiderschap
Eigenlijk gaat het erom of je jezelf kunt dragen bij ongemak. Zonder houvast te vinden buiten jezelf, zoals bijvoorbeeld bij anderen, in streamingdiensten, emo-eten of alcohol. Om echt te ervaren wat er is, met alle emoties die daarbij horen. Persoonlijk leiderschap dus, gekoppeld aan innerlijke rust en kracht.
Eerlijk gezegd had ik wel een soort donkere nacht van de ziel verwacht, met trauma’s die bovenkomen, liggend in het snot, zweet en tranen. Nope. De term innerlijk leiderschap schreef ik een week ervoor op, zonder er veel diepgang aan te kunnen geven. Nu wel. I’m a badas en mijn beoefening van meditatie, omgaan met emoties en persoonlijk leiderschap werkt prachtig.
2. Openheid
Er waren mensen die het apart vonden wat ik ging doen. Snap ik. Je vindt normaal wat er doorgaans in je eigen bubbel gebeurt. Maar juist door openheid houd je een open geest.
Ik sprak bijvoorbeeld iemand die net 21 dagen zo’n retraite had gedaan. En zij kent dan weer diverse mensen die vanuit het Tibetaans boeddhisme deze 49 dagen hadden gedaan. Alles is relatief. Het doel van een retraite in het donker is onder meer het openen van je hart. Openheid zorgt voor meer verbinding en voor een ‘beginners mind’ die altijd wil leren.
3. Voorbereiding
De helft van elk project. In mijn geval was het praktisch: tijd vrij nemen, meditaties verdiepen en een qi gong vorm oefenen die lekker lang duurt. Een dag heeft tenslotte best wat uren en hoe vul je die? En ook: aanleren om mijn tanden te stokeren zonder mezelf lek te prikken en de supplementen te tellen die ik moet druppelen op mijn tong. Hilarisch maar nuttig.
4. Voornemen
Ik ben meer van het voelen dan van de mind, maar heb nu echt geleerd dat mindset bizar veel doet. Ik had me voorgenomen dat het een experiment was, maar wel een die ik vol zou houden. Soms had ik wel even het verlangen om buiten te wandelen en naar bomen en de lucht te kijken. Om mijn man te appen (maar mijn telefoon lag toch in een ander huis dus zinloos). Om een frietje mèt te eten, van ‘t Vosje bij ons in Berlicum. Maar stoppen kwam niet in me op. Mind is everything.
5. Mysterie van het leven
Wat me het meest opviel, was de tegenstelling tussen zijn en doen. Man, wat zijn we verslaafd aan doen. Aan informatie binnenkrijgen. Aan onze telefoon. Terwijl het mysterie van het leven vertraging is. Klein is. In de zomer een ijsje eten met mijn man. Luisteren naar mijn zoon die bevlogen over zijn muziek vertelt. Lachen met een vriendin. Ervaringen opdoen die zo diepgaand zijn dat ze me raken tot in mijn hart en ziel, zoals deze week.
Je snapt dat ik nog even moet landen en integreren.