De natuur heeft duidelijke momenten waarin er meer groei en energie is. In de seizoenen is dat de lente, bij de maanstanden is dat de volle maan en bij de cyclus van de vrouw is dat rond de eisprong.

Een mens is een natuurlijk wezen, maar dan eentje met een leefwijze alsof er continu vooruitgang en power is. De meeste uren zijn we aan het produceren (werken) of aan het consumeren (online info tot ons nemen, shoppen of eten). Dit kan niet anders dan flink wringen. En dat doet het ook. 93 Procent van de vrouwen ervaart klachten van stress (bij 87% van de mannen). 18 op de 1000 vrouwen is overspannen, bij mannen is dit 9 per 1000, blijkt uit cijfers uit 2021. Deze cijfers blijven toenemen.

Taakverdeling

Zijn vrouwen dus vatbaarder voor stress en overspannenheid? Ja en nee, is mijn mening. Ja, want vrouwen hebben meer taken op hun bordje buiten het werk. Denk aan zorgtaken binnen het gezin, huishoudelijke taken en mantelzorg in de familie. Uit onderzoek bij heterostellen blijkt dat na de geboorte van een kind het maar bij 9% van de stellen lukt om werk en zorg gelijk te verdelen.

Voelsprieten

Daarnaast is een van de krachten van een vrouw haar verantwoordelijkheidsgevoel voor de omgeving. Veel vrouwen hebben als het ware voelsprieten die steeds checken hoe het met anderen gaat, met collega’s, kinderen, vriendinnen. Briljant, die voelsprieten, maar best vermoeiend. Vooral als die sprieten meer over anderen gaan dan over jezelf. En je dus niet in de gaten hebt hoe het nu echt met jou gaat.

Pijn en gedoe

En nee, vrouwen zijn niet vatbaarder voor stress. Want hé, we kunnen een boel last en gedoe aan. Zo’n 40 jaar menstrueren waarbij de pijn zo intens kan zijn als een hartaanval. Een bevalling. Behoeft verder geen woorden. Dealen met werk, reorganisaties, familie, opgroeiende kinderen, pendelen naar zwemles, ouderavonden, verjaardagsfeestjes en mijn persoonlijke horror: knutseldingetjes maken voor school.

Cyclus

We gaan even terug naar de natuur. Die heeft jaloersmakende cycli van op- en afgaande bewegingen. Zalig na die groeispurten in de lente rustig bakken in de zon en dan nog een oogst. Erna de herfst, heerlijk alles loslaten. Niks meer mooi bloeien, maar natuurlijk verdorren en deels afsterven. En in de winter hoeft er helemaal niets. Bomen slapen een winter lang en zaadjes ontkiemen rustig in het donker in de grond.

De cyclus van de maan is 28 dagen en die van een vruchtbare vrouw gemiddeld net zoveel dagen. De maan begint in de donkerte en groeit van halve naar volle maan. Veel mensen slapen onrustig rond volle maan en kinderen kunnen meer hyper zijn. Er wordt meer energie gevoeld. Na volle maan neemt dit weer af en wordt het rustiger, het is letterlijk donkerder. Zo is het ook met de cyclus van een vrouw. Het start met de menstruatie, dan komt er een periode van opbouw met als hoogtepunt de eisprong en erna neemt de energie weer af.

Overgang

Vrouwen in en na de overgang zijn als het ware in de herfst en winter van hun leven. Het gaat niet meer zo om bloeien voor de buitenwereld en om tomeloze groei, maar om koesteren wat je hebt bereikt aan ervaring en wijsheid. Kijken naar wat jij nu belangrijk vindt om energie aan te geven. Loslaten wat niet meer voor je werkt. En wie niet meer voedend voor je is. Je kennis doorgeven aan wie interesse heeft.

Een mens, vooral een vrouw, is onderhevig aan een op- en neergaande beweging. Er is weinig natuurlijker dan dat. Des te verbazingwekkender is het dat het tempo waarin we leven, op geen enkele manier rekening houdt met deze cycli. De focus in onze maatschappij is gericht op ziekmakende groei en ontwikkeling. Ziek vanwege het vele uitvallen van vrouwen door stress en overspannenheid. En ziek vanwege de beroerde staat van de grootste vrouw die wordt leeggeroofd, moeder Aarde.

Wij zijn natuur

We willen rechtlijnig leven als een eeuwig verlichte snelweg dat als een strak litteken door een bos gaat, waarin ronde boomkronen en meanderende rivieren hun natuurlijke bestaan hebben. Dit kan niet anders dan wringen. Ons hoofd met haar is als een wuivende boomkroon en onze aderen zijn de rivieren. De lucht in onze longen is de zucht van de wind die overal en nergens zijn weg vindt.

We zijn de natuur en verdienen een leven dat hierbij past. Met rust. Introspectie. Reflectie. Spelen, dansen en lachen. En dan weer werken, juist beter, scherper en efficiënter. Socialer, want als wij ruimte voor onszelf hebben, komt er ook meer ruimte voor anderen. Diepgaander, want als wij ons verbinden met onszelf, kan er ook meer verbinding komen met anderen. Klanten worden beter gezien en gehoord. Teams worden hechter. Mensen zijn meer betrokken.

Oplossing

Organisaties en werkgevers gaan dit niet vanzelf doorhebben. Het is nodig dat we hierover spreken. Flexibel werken is een oplossing. Thuiswerken. Ruimte bieden voor reflectie en durven loslaten van prangende spreadsheets die tijd en kosten dirigeren. Vertrouwen op mensen, op elkaar. Mensvriendelijk werken en leven. De ruimte bieden aan meer senior medewerkers.

Dit zijn mijn ideeën en ik weet zeker dat er meer oplossingen zijn. Ken jij ze, ervaar je ze of heb je ze gecreëerd? Ik ben oprecht nieuwsgierig. Stuur me aub een berichtje met jouw input.