De herfst bereidt ons elk jaar voor op verandering, maar toch hebben we de neiging ons vast te houden aan dat wat we gewend zijn. We zien dat seizoenen elkaar opvolgen om na de bloei van de zomer los te laten en af te sterven. Om te transformeren naar compost en voeding voor het nieuwe, onbekende dat nog gaat komen. Maar als gewoontedieren zouden we soms alleen maar zomer willen, vooral niet te veel regen en dat de dingen gaan zoals we dat graag zien.
Levenswijsheid
Eigenlijk is het elk jaar een lesje in levenswijsheid, om te kijken naar de seizoenen. Wij groeien ook op, we komen in onze kracht en dat ebt langzaam of helaas soms snel weer weg. Zo gaat het ook met de situaties in ons leven, er is een komen, even blijven en dan weer verdwijnen. Het deint als een oneindige zee, op golven die we vast zouden willen grijpen.
Verandering omarmen
Wat als we loslieten? Wat als we kijken naar wat we kunnen doen, in het moment dat daar is? En accepteren dat alles tijdelijk is, elke situatie maar wij ook. Vandaar dat elk moment bijzonder is. Uniek. Eenmalig, precies zoals het dan is. Tegen verandering verzetten levert strijd en onrust op, maar verandering kun je ook omarmen. We zijn continu in verandering en het nieuwe staat om de hoek. Kom je meekijken naar wat het wordt?